Na svetskoj izložbi u Parizu 1961. godine ova freska proglašena je za najlepšu fresku čitavog srednjeg veka.
Nedaleko od izvora reke Raške, u blizni Novog Pazara, nalazi se manastir Sopoćani, dom Svete Trojice koji je podigao kralj Stefan Uroš I šezdesetih godina 13. veka.
Freske manastira Sopoćani su pravo remek-delo umetnosti, što je mnogo godina kasnije Sopoćanima donelo svetsku slavu, odnosno upravo u ovoj svetinji nalazi se freska koja je proglašena najlepšom na svetu.
Reč je o fresci Uspenje svete Bogorodice, koja se nalazi na zapadnom zidu crkve na površini od 40 metara kvadratnih. Freska prikazuje bol apostola, arhijereja, jerusalimskih žena, anđela i Hrista zbog smrti Bogorodice.
Monumentalnost freske je izražena i nenametljivim iskazivanjem tuge. Naime, apostoli samo lakom priklonjenošću, jedva primetno podignutom obrvom ili nabranim čelom, bez grča i lažnog patosa ispoljavaju svoj bol. Zbog svoje lepote, ova freska je bila predmet posebne pažnje na mnogim svetskim izložbama.
Likovi na fresci, i u Sopoćanima uopšte odudaraju od klasičnog i ustaljenog modela pravoslavnog vizantijskog freskoslikarstva, u sebi imaju znatne portretske crte jedinstvenosti i neponovljivosti. Sve freske u manastiru, pa i ovu, oslikavali su najbolji majstori vizantijskog stila, koje je kralj Uroš doveo iz Carigrada.
Izvor: Beograd.in
