Manastir Rukumija je srpski pravoslavni manastir koji se nalazi nedaleko od Požarevca, na putu za Drmno i Kostolac, u ataru sela Bradarac, u braničevskoj eparhiji Srpske pravoslavne crkve.
Prvi pomen i detaljni opis Rukumije ostavio je Maksim Ratković 1733. godine. Po njemu crkva je posvećena Sv. Vaznesenju Gospoda Isusa Hrista, sazidana je od kamena i bila je zasvedena kamenim svodom. Krovni pokrivač bio je od crepa, a pored oltara i naosa crkva je imala i drvenu pripratu u kojoj je bio grob Martirija Sinajita. Crkva je bila malih dimenzija, sve do Prvog srpskog ustanka, kad su je Turci gušenjem ustanka, porušili.
Narodna legenda vezuje postanak manastira za narodnu pesmu „Bog nikom dužan ne ostaje“ i stradanje sestre Jelice koje je opisano u njemu. Prema pesmi, konji su rastrgli sestru Jelicu koju je nevino optužila njena snaha i tamo gde su pale njene oči, ruke, brada i ona sama, nastali su manastiri:
Sestroljin
Rukumijski dani
Bradača
Zaova
Manastir Rukumija je srpski pravoslavni manastir koji je poznat po brojnim isceljenjima i čitanju molitvi, otac Simeon napominje da je dosta ljudi našlo svoga para u manastiru i da već ima dosta „manastirske dece“, to jest dece koja su proistekla iz ovakvih veza, manastir svake prve subote u mesecu običava da čita molitve za pronalazak srodne duše, i da se tada okuplja dosta mladih ljudi koji posle liturgije posede u manastiru, a nije retko i da se takva druženja završe brakom.
izvor: (lepotesrbije.alo.rs)
